An English translation of the following text can be found at the bottom of the page.

De kunst moet voor zichzelf spreken.

Of zo is mij verteld.
Muziek behoeft toch ook geen uitleg om ons in vervoering te brengen?

Toch zijn er soms woorden die mij doen luisteren met een nieuw perspectief. En beelden die een tweede kans kregen door het inzicht van een schrijver. Evenwel vermoed ik dat er kunst aan mij voorbij is gegaan door een afleidende tekst. Maar goed, ik ga mij eraan wagen.

Het ontstaan van een tekening

Eerst moet er wat houtskool op het papier verschijnen. Vanuit die eerste lijnen en vegen ontstaan ideeën. Zo vormt zich een perspectief,  een thema, een structuur, iets waar ik op kan reageren. Dit kan voortkomen uit mijn verbeelding, maar ook uit een formele analyse. Door met deze ideeën verder te tekenen verscherp ik ze. In gedachten alleen kan ik geen helder beeld creëren.

Wanneer ik over een tekening denk gebruik ik vaak termen uit de muziek. Ritme, herhaling, melodie, contrapunt en harmonie bijvoorbeeld. Het is echter niet mijn wens om muziek naar beeld te vertalen. Zoals alle muziek bouwt op regels en iedere muzikale compositie daar zijn eigen regels aan toevoegt of doorbreekt, zo vermoed ik dat er in beeld ook regels zijn. Een toeschouwer registreert deze vaak intuïtief, maar als maker wil ik ze ook bewust toepassen of doorbreken.

In mijn tekeningen refereer ik vaak naar organische vormen. Ook in de natuur schuilt een onderliggende orde. Ik gebruik deze om gericht te tekenen. Een vrije (non-geometrische) abstracte vorm laat zich niet zomaar vastleggen. De natuurlijke orde geeft dan houvast.

Door met houtskool te werken kan ik de tekening vaak en snel aanpassen. Ik kan niet meer terug naar het wit van het papier, dus daar ga ik vaak voorzichtig mee om. Maar wanneer een idee naar boven komt, wanneer ik een oplossing voor een probleem vind, dan kan ik daar direct naar handelen voor het mij ontschiet.

Bijna al mijn werken zijn nog in wording. Ik stop wanneer ik even geen verbeteringen meer zie of wanneer een nieuw werk mijn aandacht vereist. Op den duur verlies ik vaak de connectie met een tekening, dan is het beter om het zo te laten.

 

Art should speak for itself.

Or so I’ve heard.
Music doesn’t require an explanation to strike us either, right?

Still, some words have made me listen with a new perspective. And some images have been given a second chance by the insight of a writer. Even so, I suspect that some art has passed me by because of a distracting text. Oh well, I’ll give it a shot.

The creation of a drawing

First some charcoal has to appear on the paper. From those first lines and smudges ideas spawn. A perspective is formed, a theme, a structure, something for me to respond to. This can stem from my imagination, but also from formal analysis. By drawing with these ideas in mind, I can sharpen them. I cannot create a clear image in my mind alone.

When thinking about a drawing I often use words that relate to music. Rhythm, repetition, melody, counterpoint and harmony for example. It is not however, my wish to translate music to a drawing. As all music builds on rules and each musical composition can insert new rules or breaks existing ones, I imagine that there are also rules in visual art. An observer would register these intuitively, but as an artist, I wish to apply or break them consciously.

In my drawings I often refer to organic shapes. Nature also has an order behind it. I use this to draw with purpose. A free non-geometrical abstract shape doesn’t allow itself to be defined easily. The natural order offers support here.

Charcoal as a medium allows me to alter the drawing often and with great speed. I can never return to the bright white of the paper, so I tend to work carefully when the whites need to be preserved. But when an idea comes up, when I envision a solution to a problem, I can act on it before it escapes my mind.

Almost all of these drawings are works in progress. I just stop when I can no longer come up with ideas to improve them, or when a new work demands my attention. After some time I tend to lose the connection with a drawing, then it seems best to leave it as it is.